خاطرات شیرین کیان ونیکا

بالاخره تابستون هم با گرمای خودش رفتو جایش رو به پاییز داد. گرچه تابستون امسال نه مسافرت رفتیم و نه مثل گذشته ها شبها به پارک و رستوران رفتیم و بیشتر خونه بودیم، اما خوب با بیشتر شدن واکسن امید داریم تا سالهای دیگه تابستونهای قشنگتری رو داشته باشیم. تو این مدت من کلی بزرگتر شدم، دیگه اکثر کلمات رو میتونم اولشو بگم و منظورم رو بیان کنم. خیلی هم خوب حرفهای بزرگتر هارو میفهمم و بهشون واکنش نشون میدم. از اونجایی که در محرومیت و بی برقی بزرگ شدم اولین جمله ای که به خوبی یاد گرفتم بگم این بوده: برقا رفت😁 (جا داره تشکری کنیم از وزیر با لیاقت نیرو که با قعطی های مکرر برق باعث این آموزش شدند)😁 دومین جمله ای رو هم که خوب میگم اینه: بیده...

اواخر مرداد تولد داداش کیان بود که به دلیل تنبلی بابا الان عکسهاشو میزاریم🤭 از اونجایی که داداشی هر سال فردای تولدش تم تولد سال بعدیش رو انتخاب میکنه، برای انتخاب تم تولد مشکلی وجود نداشت و از سال قبل اسپایدر من به عنوان تم تولد انتخاب شده بود. تنها مشکلی که وجود داشت تزئین کردن سالن با وجود یک وروجک شیطون و خراب کاری مثل من بود.😁 همه وسایل لازم به طور مخفیانه و دور از چشم داداش کیان در روزهای قبل خریداری شد و شب قبل تولد نیز داداشی رو به یک بهونه ای فرستادیم پیش خاله مریم تا از داستان تولد بویی نبره. بیشتر تزئینات هم نمیه شب و زمانی که من خواب بودم انجام شد. فردا شب وقتی داداشی به خونه برگشت از همه جا بی خبر بود و وقتی پا به خونه گذ...